غریبی خدا
ای پسر عمران !
هرگاه بندهای مرا بخواند، آن چنان به سخن او گوش می سپرم، که گویی بندهای جز او ندارم
امّا شگفتا ! که بندهام همه را چنان می خواند ، که گویی همه خدای اویند جز من !!!
نوشته شده توسط حجة بن الحسن در دوشنبه 85/7/3 و ساعت 7:28 صبح
نظرات دیگران()
