کرامتی از حضرت علی (ع) «حب علی»

کرامتی از ولی الله

آقا رسول اکرم "ص" فرمود: اگر تمام مردم دوستدار على بن ابیطالب "ع" مى شدند خداوند عالم، جهنم را خلق نمى فرمود.روزى حضرت رسول اکرم "ص" با عده اى از مسلمانان بیرون مسجد نشسته بودند. در این هنگام چهار نفر سیاه پوست تابوتى را به سمت قبرستان مى بردند. پیامبر"ص" به آنها اشاره فرمود که جنازه را جلوتر بیاورند. چون جنازه را نزدیک حضرت آوردند. حضرت رسول خدا "ص" روپوش را از روى او گشود و فرمود: اى على این شخص "رباح" غلام سیاه پوست "بنى نجار" است حضرت على "ع" با مشاهده آن مرد سیاهپوست فرمود: آقا یا رسول اللّه این غلام هر وقت مرا مى دید شاد مى شد و مى گفت من ترا دوست دارم وقتى که حضرت رسول اکرم "ص" این سخن را شنید، برخاست و دستور فرمود، که جنازه را غسل دهند سپس لباس خود را به عنوانِ کفن بر تن مرده نمود و براى تشیع جنازه خود حضرت براه افتاددر بین راه صداى عجیبى از آسمان ها بلند شد. پیامبر فرمود: این صداى نزول هفتاد هزار فرشته است که براى تشییع جنازه این غلام سیاه آمده اند سپس خود حضرت در قبر رفت و صورت غلام را بر خاک نهاد و سنگ لحد را چید. وقتى کار دفن غلام به پایان رسید حضرت رسول خدا "ص" خطاب به حضرت على "ع" فرمود یا على نعمتهاى بهشتى که بر این غلام مى رسد همه به خاطر محبت و دوست داشتن توست یاد، رخش بروضه رضوان نمى دهم

خاک رهش بملک سلیمان نمى دهم

دُرّ ولایتى که نهفتم از او بدل

تا بنده، گوهرى است که ارزان نمى دهم

در رعایت سراى جهان جان عاریت

جز در نثار حضرت جانان نمى دهم

یک جلوه از جمال عزیزش بهر دو کون

با صد هزار یوسف کنعان نمى دهم

دست طلب ز دامن او بر نمى کشم

دل را به غیر عترت و قرآن نمى دهم

یک قطره اشک که ریزم بیاد او

آن قطره را بگوهر غلطان نمى دهم

آب ولایتى که گلم زان سرشته شد