با همه‌ی لحن خوش آواییم دربدر کوچه‌ی تنهاییم

ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر نغمه‌ی تو از همه پرشورتر

کاش که این فاصله را کم کنی محنت این غافله را کم کنی

کاش که همسایه‌ی ما می شدی مایه‌ی آسا‌یه‌ی ما می شدی

هر که به دیدار تو نائل شود یک شبه حلال مسائل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد سینه‌ی ما را عطشی دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامه‌ی جان منست نامه‌ی تو خط امان منست

ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده‌ یک شب بتاب

پرده برانداز ز چشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده دیدار ما

دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد به هوای دیدن توهوس حجاز دارد

به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم توای که نقطه عطفی به اوج آئینم

کدام گوشه مشعر ، کدام کنج منا به شوق وصل تو در انتظار بنشینم ؟

روا مباد که بر بنده‌ات نظر نکنی روا مباد که ارباب جز تو بگزینم