تواضع و فروتنی پیامبر 

آن قدر حضرت متواضع و فروتن بود که او را «خاضع الطرف‏» مى‏نامند یعنى به زمین نگاه مى‏کرد و سر را کمتر بالا مى‏برد، این چنین با وقار و متین... با ادب و فروتن. چنان ‏در برابر خالقش خاضع و خاشع بود که بیشتر سر فرود مى‏آورد و کمتر سر را بلند مى‏کرد چه پیوسته خدا را حاضر و ناظر مى‏دید و لحظه‏اى ‏بلکه کمتر از لحظه‏اى هم از یاد و ذکر خدا غافل نبود.  

از دیگر نشانه‏هاى بارز تواضع و خوى نیکویش این بود که‏به هر که مى‏رسید، پیشقدم در سلام کردن بر او بود، سلام که خود تحیت اسلامى است و پیامبر آن را به ما یاد داده، خود نیز بیش از همه و پیش از همه به آن عمل مى‏کرد و قبل از آنکه دیگرى بر او سلام کند، او خود سلام مى‏کرد. هرگز پیامبر ملاحظه نمى‏کرد که آن‏ فرد بزرگ است ‏یا کوچک، دانشمند است‏ یا بى‏سواد، ثروتمند است‏ یا فقیر. آرى حضرت آنقدر عظمت داشت که بر همه افراد بدون ملاحظه‏هاى ‏اسمى، شغلى، خطى، مسئولیتى، مالى و... سلام مى‏کرد و او با اینکه بزرگترین از هر نظر بود بر کوچکترین انسانها از هر نظر سلام مى‏کرد و بیشتر براى اینکه ما را به این سنت‏ حسنه ‏تشویق کند مى‏فرمود: سلام را نود و نه حسنه است و جوابش یک حسنه.

منبع:

فضایل و سیره فردی رسول خدا(ص)- گوشه ای از اخلاق عظیم پیامبر- استاد محمد جواد مهری

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

بانک صوتی 3
[عناوین آرشیوشده]

لوگوی من

منوی اصلی

آمار وبلاگ

بازدید امروز: 15
بازدید دیروز: 9
مجموع بازدیدها: 65289